Çocukların ilk eğitimi evde, anne-babası ile başlar. Daha sonralarda ise okul öncesi eğitim kurumlarına gönderilir. Bu kurumlarda çocuğa, öz bakım becerileri, ince ve kaba motor becerilerin öğretilmesinin yanı sıra, çocukları psikolojik olarak ilk okula hazırlarlar.
Çocuk, anaokuluna adım attığı ilk andan itibaren, çok çeşitli kişiler ile tanışır ve arkadaş olur. Çocuk orada paylaşmayı, arkadaşlık kavramını öğrenir. Kendi kadar arkadaşlarını da düşünür ve onlar için bir şeyler yapar. Okuldan eve geldiğinde öğretmeni için bir resim çizebilir veya arkadaşına yiyecek bir şeyler götürebilir. Bu gibi davranışlar, çocuğun ben merkezcilikten uzaklaşarak, empati duygusunu da geliştirir. Bir davranışı, karşısındaki kişi mutlu olsun diye yapmaya başlar.
Okul öncesi ile ilk okulun ise bazı farkları vardır. Okul öncesinde esneklik vardır. Bir etkinlik bitmediyse onun süresi uzatılabilir. Fakat ilkokulda ise ders saatleri bellidir ve sınırlar vardır. Çocuk, ilk başlarda bu durumdan biraz sıkılabilir. Bunu hoş karşılamalıyız. Ders bitmeden 5-10 dakika önce, çocuğun artık etkinliğini bitirmeye çalışmasını dile getirmeliyiz.
Çocuk, ilkokulda her şeye zamanla alışacaktır. Teneffüslerde kendi sınıfı dışında arkadaşları ile oynayacaktır ve bu hoşuna gidecektir.
Çocuk, anaokulunu bitirdiğinde ve ilk okula başlamadan önce, ilkokulun kuralları çocuğa belirtilmelidir. Ders saatleri ve teneffüslerin olacağı, sınıfın içinde anaokulu kadar oyuncak olmayacağını, artık büyüdüğünü ve büyüdükçe daha güzel bilgiler öğreneceği dile getirilmelidir.
Çocuğa ilk okulda öğreneceği dersler ve derslerin içeriği hakkında konuşabilirsiniz. Böylelikle çocuk, okula başladığında orada neler yapacağı hakkında bir bilgisi olacaktır. En ufak bilgi ile bilgisizlikten iyidir.
Yazar: Mısra Kara
