Çocuklar, küçük yaşlardan itibaren çevredeki her şeyi çok iyi anlamlandırırlar. Ağladığında her istediği oluyorsa, artık bunu hayatının her köşesinde kullanacaktır. Bu durumda çocuğun sorununu nasıl çözebiliriz?
Özellikle 18 ay ile 3 yaş arası çocuklarda ben merkezcilik duygusu yüksektir. Bu dönemde her şeyin kendi istedikleri gibi olmasını isterler. Fakat bu durum gerçekleşmediğinde ve engellendiklerinde, ebeveynler, yoğun bir ağlama krizi ile karşı karşıya kalırlar.
Böyle durumlarda bir tek çocuk değil ebeveyn de bu işin içindedir. Yani ilk zamanlarda çocuk ağlamasın diye her şeye tamam deniyorsa, her istediği oluyorsa, çocuk artık bunu kullanmaya başlayacaktır. Ebeveynler genelde işleri olduğunda, çocukların her dediğine tamam diyebiliyorlar.
Şimdiki zamanımızın en büyük sorunu ise teknolojidir. Teknoloji kullanma yaşı gittikçe düşmekte. Çocuk ağlamasın diye eline telefon-tablet gibi nesneler veren ebeveynler daha sonraları bundan yakınmakta. Fakat ilk başlardan itibaren çocuğa kuralların net olduğu ve değişmeyeceği belirtilmelidir. Çocuk bir şey istiyorsa ve ilk başta çocuğa yok denilip ağladığında ise tamam deniyorsa, çocuk bunu alışkanlık haline getirir ve her istediğini ağlayarak bağırarak elde edeceğini düşünür.
Çocukların, kuralların değişmeyeceğini anlatmanız gerekir. Yani bir şeye hayır diyorsanız o hayırdır, daha sonra ne kadar çok ağlasa da evete dönmez. Böyle durumlarda çocuğun ağlamasının üstünde durmayın ve çocukla inatlaşmayın. Dikkatini fark ettirmeden başka yöne çekebilirsiniz. Mesela elinize bir kukla alıp onu çocuğunuzla konuşturmaya başlayabilirsiniz. Bu, çocuğun dikkatini çekecektir ve neye ağladığını unutup dikkatini size yönlendirecektir.
Kaynaklar
https://www.hurriyet.com.tr/
Yazar: Mısra Kara
