Aile; anne, baba ve çocuklardan oluşan bir birimdir. Temelinde koşulsuz sevgi yatar. Çocuğun gelişiminin sağlıklı olması için aile ortamı en güvenilir ortamdır. Çocuğun ihtiyacının karşılanması, aile ortamında dayanışmanın olması, sorumlulukların yerine getirilmesi, güven ortamının sağlanması gibi birçok faktör aile içinde olması gereken olmazsa olmazlardır. Bu faktörlerin olması sonucunda gelecekte sağlıklı bireylerle karşılaşmamız kaçınılmazdır.
Doğum itibariyle başlayan ve ölüme kadar devam eden ve etkisini sürdüren bir kurum olarak da adlandırabileceğimiz aile, çocuğun yaşamında sayısız öneme sahiptir. Çocuğun ruhsal ve fiziksel davranışlarının temeli aile içinde atılır. Ailenin tutumları ve davranışları çocuğun ilerdeki kişiliğini, karakterini, düşüncelerini belirler. Bu da ailenin önemini bize çok açık bir vaziyette gösteriyor.
Aile bireyleri arasındaki iletişimin sağlıklı olması, ailedeki her birey için önem arz ettiği gibi çocuk içinde büyük öneme sahiptir. Onların ruh sağlıklarını etkiler. Bebeklik döneminden itibaren anne ve babanın çocuğa gösterdiği sevgi ve koruma duygusu dengeli olması koşuluyla çocukta temel güven duygusunu kazandırır. Bununla birlikte çocuğun dış dünyayla iletişime geçmeye başlamasını yani sosyalleşmeyi anne babasını modelleyerek, onlarda gözlemlediklerini taklit ederek başarır. Burada da ailenin önemini bir kez daha görüyoruz.
Çocuğun ilerde kendine değer veren bir birey olmasını, kendini tanımasını ve kendiyle barışık olmasını isteyen ebeveynler içinde vurguluyorum ki bu da aile ortamında mümkün. Eğer çocuğun düşüncelerini önemserseniz, her hangi bir olay hakkında fikirlerini alır, değer verirseniz ve onları desteklerseniz, işbirliğine dayalı ilişkiler kurarsanız çocuğun kendine güveni gelişir ve yukarda saydığım özelliklere sahip birer birey olabilir.
Ailenin önemini çocuğun büyüdüğünde gösterdiği davranışlarla görebiliriz. Aile bireyleri arasındaki güvene dayalı sağlıklı ilişkiyle büyümüş çocuğun gelecekteki hayatıyla, ihmal edilen, güvensiz, cezalandıran, şiddete başvurulan, şiddet olmasa bile sürekli çatışma yaşanılan bir evde büyüyen çocuğun gelecekteki hayatı arasında dağlar kadar fark vardır. Dolayısıyla aile ortamını çocuk için kat kat önem gösterilmesi gerekilen bir ortamdır.
Çocuğumuzla konuşma tarzımız, nasıl hitap ettiğimiz, olaylar karşısında çocuğumuza karşı takındığımız tutum ve tavır, gösterdiğimiz ilgi, saygı ve sevgi olumlu bir kişilik kazanmasında etkili faktörlerdendir. Ayrıca kesinlikle yapılmaması gereken iki önemli nokta var. Bunlardan ilki çocuğu çevresiyle kıyaslamak, bir diğeri çocuğu dış dünyaya kapatmak. Her ne kadar bunları çocuğunuzun iyiliği için yaptığınızı düşünseniz de çocuğa hem şuanki hem de gelecek hayatı için aşılamaz zorluklar getirir. Çocuğunuza doğru olduğunu düşündüğünüz şekilde değil doğru neyse o şekilde davranın.
Unutmayalım ki her çocuğun gereksinimlerini zamanında karşılayan, kendisini önemseyen, ihmal etmeyen, cezalandırmayan, koruyan, ilgilenen, destekleyen ve güven veren bir ortamda büyümeye hakkı vardır.
Yazar: Feyza Nur Yaşar
